Grobowiec Ramzesa XI stoi otworem od czasów starożytnych i był zaadoptowany przez Koptów na mieszkanie i stajnię. W 1979 roku na John Romer prowadził na tym terenie wykopaliska  dla  Muzeum Brooklińskiego. Ramzes XI przerwał budowę grobu decydując się na wybór innego miejsca pochówku, być może gdzieś na północy. Później, w czasach Pinedżema I, grób został wykorzystany przez robotników jako warsztat. Grobowiec prezentuje kilka unikalnych rozwiązań, wśród nich wzrost nachylenia drugiego korytarza (C) i - najistotniejszy - spadek za pierwszą salą kolumnową (F). Długość korytarzy (B,C,D) jest wyraźnie skrócona, aż do - jak u Ramzesa IX w KV6 - krótkiego odcinka (G) prowadzącego z pierwszej sali kolumnowej (F) do sali sarkofagowej (H) z unikalnymi prostokątnymi kolumnami oraz głębokim na ponad 10 m szybem, wykutym w centralnym miejscu komory grobowej, pomyślanym, być może, jako dodatkowe zabezpieczenie.
 

A - wejście (sceny z królem klęczącym pomiędzy boginiami)
B - pierwszy korytarz (król pośród bogów, m.in. Re-Horachte i Meretseger)
C - drugi korytarz
D - trzeci korytarz
E - komnata na szyb (bez dekoracji)
F - pierwsza sala kolumnowa (bez dekoracji)
G - krótki korytarz wiodący w dół
H - komora grobowa z głębokim szybem (bez dekoracji)