A, C - schody z rampą
B - korytarz
D - szyb
E- komora grobowa
F - przerwany wykop
G, H, I - część grobowca przeznaczona dla księżniczki Maketaton
J, K, M, N - niedokończona część grobowca przeznaczona dla królowej Nefertiti lub Teje
L - półki

fragmenty reliefów  z komory (G)

Na swój grobowiec Echnaton przeznaczył miejsce w zboczu skalnym Amarny, rozporządzenie takie upamiętniono na granicznych stelach. Rozpoczął budowę grobowca ok. 12 km na wschód od miasta. Choć grobowiec nie został ukończony przed śmiercią faraona, istnieje duże prawdopodobieństwo że tutaj właśnie został on pochowany. Na planie grobowca możemy zauważyć kilka innowacyjnych elementów. Grobowiec wyposażono w zstępujący korytarz (B) prowadzący do szybu (D) i kolumnowej komory grobowej (E) znajdującej się poza nim, wszystko w jednej centralnej osi. W dwóch miejscach schody  wyposażono w centralnie położoną rampę ułatwiającą transport sarkofagu. Ponieważ rodzimą skałę nie cechuje wysoka jakość, ściany pokryto tynkiem a dekoracje wyryto dłutem w tynku. Ściany szybu przedstawiają sceny z oddawania czci Atonowi przez rodzinę królewską. Przedstawienia na tylniej ścianie komory grobowej (E) kontynuują temat. Charakterystyczną cechą grobowca są dwa dodatkowe skrzydła wykute  poza osią główną, przypuszczalnie zaplanowane dla członków rodziny królewskiej. Sześć ledwie rozpoczętych komór jednego ze skrzydeł (M, N) było prawdopodobnie przeznaczonych dla królowej Nefertiti lub Teje. Drugie skrzydło (G, H, I) przystosowano do pochówku księżniczki Maketaton. Komora (G) była dekorowana przedstawieniami oddawania czci wschodzącemu i zachodzącemu słońcu, z wieloma pięknymi detalami wzbogacającymi wizualnie "Wielki Hymn do Atona". Maarten Raven i Edwin C. Brock zidentyfikowali sarkofag na podstawie znalezionych fragmentów, przypisując go królowej Teje, sugerując tym samym że została ona pochowana w tym właśnie grobie, a nie, jak się powszechnie sądzi, w Dolinie Królów. W grobowcu znaleziono wiele figurek uszebti, fragmenty skrzynki na urny kanopskie i  fajansowe elementy oraz szklane paciorki i wędki, alabastrowe misy i dzbany, a także kamienne naczynia z wyrytymi imionami królów Totmesa II i Chafre (!).